Tüm Şiirleriyle Ümit Yaşar Oğuzcan

SenabiL Ptsi Eyl. 24, 2007 3:32 pm

Ümit Yaşar Oğuzcan'ın Hayatı (1926 - 1984)

22
Ağustos 1926 tarihinde Tarsus’ta doğdu. Eskişehir Ticaret Lisesi’nden
mezun oldu. Otuz yıla yakın bankacılık sektöründe çalıştı. İstanbul’da
kendi adını taşıyan sanat galerisi kurdu.

Şiire 1940’da
Yedigün şairleri arasında başlayan şairin toplam 50 eser yayınladı.
Şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle tanınan Oğuzcan, günümüzün
en popüler şairlerindendir. Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel
duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı
şiirini, 1973’te büyük oğlu Vedat’ın ölmesi üzerine, hayatın boşluğu,
ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına
yöneltti. Şairlik başarısını, daha etkili, aruzla yazdığı rubailerinde
gösterdi. 4 Kasım 1984 tarihinde öldü.

ESERLERİ

İnsanoğlu
(1947), Dolmuş (1955), Aşkımızın Son Çarşambası (1955), Bir Daha Ölmek
(1956), Kör Ayna (1957), İki Kişiye Bir Dünya (1957), Beni Unutma (ilk
yedi kitabından seçmeler, 1959), Karanlığın Gözleri (1960), Akıllı
Maymunlar (1960), Seninle Ölmek İstiyorum (1960), Üstüme Varma İstanbul
(1961), Sahibini Arayan Mektuplar (1961), Yeni Dünya Rekoru (1961),
Sevenler Ölmez (1962), Çigan Gözler (1962), Ötesi Yok (1963), Hüzün
Şarkıları (1963), Bir Gün Anlarsın (1965), Sadrazamın Sol Kulağı
(1965), Mihribana Şiirler (1965), Taşlar ve Başlar (1966), Seni Sevmek
(1966), İnşallahla Maşallah (1966), Toprak Olana Kadar (1968), Göbek
Davası (1968), Ben Seni Sevdim mi (1968), Halktan Yana (1969), Aşk
mıydı O (1969), Önce Sen Sonra Ben (1971), Rubailer (1972), Yalan Bitti
(1975), En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim (1978), Dikiz Aynası (yergi
şiirleri, 1982),
Acılar Denizi (1977) isimli kitabı, son kitabı
dışında bütün şiirlerinden seçmeler kitabıdır. Diğer seçme şiirler
kitabı Şiirle 40 Yıl (1982) adını taşıyor. Bütün Şiirleri Özgür
Yayınları’nda basılıyor (4 cilt, 1982-1984).

__________________________________________________ _________

Ümit Yaşar Oğuzcan

İNDEX
1 50 Yaş Şiiri
2 Acılar Denizi
3 Adak
4 Ağıt
5 Affet Beni Dünya
6 Andıkça
7 Anılarda Yaşarken
8 Arayış
9 Ayrılanlar İçin
10 Ayrılık Günü
11 Ayrılırken
12 Aşk Heykeli
13 Aşk Mıydı O?
14 Aşk Şairi
15 Aşka Dönüş
16 Aşktı O
17 Bana Bir Şarkı Söyle
18 Bekleyenler İçin
19 Ben Bir Eylül Sen Haziran
20 Ben Orada Sen Burada
21 Ben Seni Sevdim Mi?
22 Beni Unutma
23 Benim Korkum Ölüm Değil
24 Beyaz Güvercin
25 Beşinci Mektup
26 Bildiğim Bir Şarkı Var
27 Bilir Misin?
28 Bir Ayrılık Gününde
29 Bir Çıkmaz Sokakta
30 Bir Gece Ansızın Gelebilirim
31 Bir Gün
32 Bir Gün Anlarsın
33 Bir Gün Kapına Gelsem
34 Bir Yalandır Sevmek
35 Bir Yerde Ölüm Güzel Oluyor
36 Birgün Seni Sevdiğimi Anlarsın
37 Bitmeyen Sarhoşluk
38 Bırakma Beni
39 Çok Geç
40 Çok Sevmek
41 Çıkmaz Sokak
42 Dağ Rüzgarı
43 Değer Mi?
44 Deliler
45 Derinlerde
46 Diyebilseydim
47 Dost Bildiklerim
48 Dost Koşması
49 Dostlar Seni Unutur Mu?
50 Düş'le Gerçek Arasında
51 Erkekler De Ağlar
52 Flört
53 Galata Kulesi
54 Gel Beraber Ağlayalım
55 Gerçekten Sevmek
56 Giden Bir Ömre Gazel
57 Giden Gençliğe Gazel
58 Giden'e
59 Gidişin
60 Güller Ağlardı İçimde
61 Güllerin Ağladığı Saat
62 Gün Batımı
63 Gözlerde Sevişmek
64 Gözlerim Gözlerinde
65 Hatırla
66 Hatırlama
67 Hatırlar Mısın?
68 Her Gün Seninle
69 Her Sabah Seninle Başlar
70 Hüsamettin İncir Ağacımı Getir
71 Islak Gül
72 Kanser
73 Karanlık Aman Vermiyor
74 Kavuşma Günü
75 Kekeme
76 Kimbilir
77 Kirli Çağ
78 Kum
79 Kurşun Yarası
80 Mektup
81 Mektup II
82 Milyon Kere Ayten
83 Ne Demek
84 Ne Yapsam Neylesem Ne Söylesem
85 Neden Sonra
86 Orhan Velı'nın Ardından
87 Otuz Beş Duvarı
88 Resim
89 Resimler
90 Rıhtımda
91 Sana Bir Tanrı Getirdim
92 Sen Ağlama
93 Sen Aşk Nedir Bilmezdin
94 Sen Üzerinde Nice Şafakların Söktüğü
95 Senden Öncesi Yoktu
96 Seni Arıyorum
97 Seninle Ölmek İstiyorum
98 Sensiz Olmak
99 Sensizliğe Sone
100 Serenad
101 Sessizce Ölmek
102 Sevdalar Böyle Başlar
103 Seven Bir Kadın İçin Sone
104 Sevenler İçin
105 Sevgi Çıkmazı
106 Sevi Şiiri
107 Sevmek
108 Siyah Mermer İşleyenler
109 Son Liman
110 Son Mektup
111 Söylence
112 Tanrı Bile Ağlar
113 Tatlı!..
114 Tesbih
115 To Be Or Not To Be
116 Toprak Olmaz Bende Tenden Başkası
117 Tükeniş
118 Umutların Bittiği Yerde
119 Unutamamak
120 Unutamıyorum
121 Unutma Ki
122 Unutulmayanlar
123 Uzuyor Yıllar Gibi Dakikalar Sen Yoksan
124 Ya Sensizlik Ölmekse
125 Yabancı
126 Yağmurcu
127 Yalnız Kadın
128 Yanan Gül
129 Yarınlara Açılan Pencere
130 Yaşanmamış Hatıralar
131 Yaşayan Ölü
132 Yikiliş
133 Ümit
134 Ümitsiz Aşklar İçin
135 İmkansız Şeyler
136 İnandık Geleceğine, Yaşadıksa
137 İnsan Bir Kere Ölür
138 İnsanoğlu
139 Yokluğun Her Dakika Ölum Demek Gitme Kal
140 Yokluğunda İçimin Karanlığı Eksilmez
141 Yorgun Savaşçının Şiiri
142 İstanbul
143 İstanbul Işık Işık
144 Yıkık
145 Yüz Yıla Mahkum
146 İşte Ben
147 Zaman İçinde
148 Ölüm Gelmişse
149 Ölümdü O
150 Ölüme Çağrı
151 Ölüme Gazel
152 Ötesi Yok
153 Şiiristan

50 Yaş Şiiri

Ne zaman baksam çevreme elli yıl sonra
Hep aynı gürdüklerim; bir keşmekeş, bir bozuk düzen
Bir lokma ekmek uğruna tükenmesi insanların
Yaşamak ve ölmek için hep aynı neden

Sefil doymazlık:ete, kana, paraya
Öylesi bir açlık ki eksilmeyen, bitmeyen
İnsan, ezebildiğince mutlu insan, oğul
Nereye gidersen git hep o tuzak, o dümen

Küçük hesaplarla kabaran büyük hesaplar
Ve değişmez çığlığı insanoğlunun: Ben, ben, ben!"
Sen yok musun? Onlar yok mu? Biz yok muyuz?
Nereye bu gidiş? Delicesine pupa yelken

Söyle neyi değiştirebilirsin ki tek başına
Yıldırırlar, sustururlar vururlar seni de hemen
Düşler bitmişse, gerçekler bir tokat gibi inmişse
Tek başına mutlu ol bakalım, olabilirsen

En güzeli sevmek diyeceksin insanları tümüyle
Usanmadan, bir şey ummadan, beklemeden
Ver, durmadan ver, eller uzanmış, baksana
Ver ki; kurulsun sofra, başlasın şölen

Bir yanda umutların, düşlerin, düşüncelerin
Bir yanda aldığını geri vermez koca bir evren
Bak! Bütün ağızlar yutmaya hazır seni
Bir noktadan, bir lokmadan başka nesin sen

Dönüp gerilere bakıyorum, bir de kendime
Elli yıl geçmiş, ha gün, ha yarın derken
Değişen birşey yok, bir şaşkın benden başka
İşte aynı yol, aynı kapı, aynı merdiven

Hani nerdeler? Kimi yitmiş kimi gitmiş dostların
Bir ak saçlı anan kalmış yolumu bekleyen
Sabah-öğle-akşam . . . Hep o tekdüze yaşam
Ve kırılmış bir kalple yorulmuş bir beden

İşte böyle geçti yıllar. bozbulanık
Ben sevdim, ben ağladım, başkalarıydı gülen
Ne zaman uzattıysam ellerimi, parçalandı
Mutluluk serseri bir mayındı denizlerimde yüzen

Ümit Yaşar Oğuzcan

Acılar Denizi

Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını

Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...

Ümit Yaşar Oğuzcan

Adak

Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
Sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan

Sana bir dolu umut getireceğim
Küçük ellerine sığmayacak
Sana Afrika gecelerini getireceğim
Sımsıcak

Sana çiçekler getireceğim
Bozulmuş güz bahçelerinden
Sana bir serinlik getireceğim
Yağmur tanelerinden

Sana avuç avuç yıldız getireceğim
Güneşimden başka
Sana engin denizlerin maviliğini getireceğim
Köpük köpük dalga dalga

Sana bir rüzgar getireceğim
Dağlardan, tepelerden
Gitme, sana zamanı getireceğim
Zamanın bittiği yerden

Ümit Yaşar Oğuzcan

SenabiL Ptsi Eyl. 24, 2007 3:32 pm

Her şey güzeldi bir zaman, çok önce
Şehirler, insanlar, güneş deniz
Mutluluğumu görebilirdiniz
Çökmeseydi içime bu son gece
Her şey bir anda bitmeseydi, yazık
Olmasaydı gençliğime aptalca
Belki de o yerlere varırdık
O uzak dağlara ulu: koskoca
Orada her şey değişirdi belki
Açardı umutlarımız bakarsın
Ateş rengi, kan rengi güller gibi
Toprağında kimbilir hangi aşkın
Oysa şimdi nerdeyiz, neyiz bak
Her umut belirtisinden uzağız
O sevilmiş gözlerde saf ve berrak
Bir ayna bile yok bakacağımız
Her şey kurşuni bir renk almış, soğuk
Bozkırlardır uzayan önümüzde
Kime baksan o yüz: veremli, soluk
Tek mavi kalmamış gökyüzümüzde
Her yerde bitmişliği güzelliğin
Kum kamyonları putreller betonlar
Sonra ta beşikten mezara değin
Sıfırlar, yüzler, binler ve milyonlar
Hadi öl bakalım ölebilirsen
Zincirlerle bağlıyken yaşamaya
Omuzla yükünü, hadi yalnız sen
İsterse gücün olmasın taşımaya
Yenik düşmüşüz işte gerçek ortada
Çökmüş boynumuza zulmün elleri
Bir tutsak, bir dolap beygiri ya da
Bir mahkum gibiyiz kaç yıldan beri
Yargıç hükmünü çoktan vermiş oku
Boynundaki yaşamak fermanını
Yaşamak sonra ölmek; iki korku
Geri getirmezken bir anını
Terkedilmiş şehirleri bilirsin
Bilirsin gömülmüş uygarlıkları
Ve düşün ki; patlaması bilincin
Yırtmaya yetmiyor karanlıkları
Öyleyse çek sapla göğe bıçağını
De ki; benim işim tanrılıktan güç
Benim hem yüksek, hem en aşağı
İşte ellerimde sonsuzluk ve hiç
De ki; Ömür verdin; en büyük yalan
De ki; Beden verdin; içi boş ve kof
İşte! Yüce eserin, işte insan
Ve yırt göğsünü, bağır: Of Tanrım of.

Ümit Yaşar Oğuzcan

SenabiL Ptsi Eyl. 24, 2007 3:33 pm

Flört

-1-

biz şimdi flört ediyoruz sözüm ona
bir vahşi hayvan sesleniyor içimizden
gözlerini avucumda buluyorum aradığımda
sonra dudakların, küçük, öptükçe güzelleşen

bir mahzun oluşun var kadınca, kadınlarca
bir çağrışın var ellerimi, sevişmeye uzun
ah anlatamam utanırım, yıllarca, yüzyıllarca
ansızın gitsen bile, içimde kalır yokluğun.

-2-

ipek çoraplarında gözlerim biraz daha tutkun
bir şeydir o şeyler, bir şeydir görüyorum
kaçmaya alışkın ayakların öyle yorgun
bak sen tutup önce dizlerinden öpüyorum

sana sen diyeceğim, sizlerden usandım
ellerin ellerin diyeceğim, sıcacık, küçücük
eskiden bir sevgilim vardı, onu hatırladım
her öpüşmemizde biraz daha ölürdük

-3-

lafı mı olur yanında güzelliğin, taptazeliğin
baş döndüren bir çiçektir tenin pembemsi, ak
kollarında, elbet bir şarkıyım söylediğin
elleri kelepçeli mahkum, ayakları prangalı, tutsak

seninle bir çok evlerde, bir çok odalarda
çoğalıp küplerce, karelerce bir çok olmuşuz
biz hep o yerlerde, oralarda oralarda
soyunup tüm korkulardan sevişmeye durmuşuz.

Ümit Yaşar Oğuzcan

SenabiL Ptsi Eyl. 24, 2007 3:33 pm

Galata Kulesi

6 Haziran 1973
Pırıl pırıl bir yaz günüydü
Aydınlıktı, güzeldi dünya
Bir adam düştü o gün Galata Kulesinden
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Ömrünün baharında
Bütün umutlarıyla birlikte
Paramparça oldu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu

Gencecikti Vedat
Işıl ışıldı gözleri
İçi
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Söndü güneş, karardı yeryüzü bütün
Zaman durdu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu

"Açarken ufkunda güller alevden"
Çıktı, her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü, kendinden emin
Sonsuzluğa doğru
Galata Kulesinde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusuydu bu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu

Küçücüktü bir zaman
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum, uyu oğlum, ninni
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat
6 Haziran 1973
Galata Kulesinden bir adam attı kendini
Bu nankör insanlara
Bu kalleş dünyaya inat
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona
Uyan oğlum, uyan oğlum, uyan Vedat.

Ümit Yaşar Oğuzcan