küçük delikanlı...
2 posters
1 sayfadaki 1 sayfası
küçük delikanlı...
yıllar sonra gemlik sahili
gitmesen olmazmı diye yalvardı küçük delikanlı ardımdan..dönüpte bakamadım yüzüne baksaydım gidemezdim biliyorum.
uyuyamamıştım işte hayran olduğum gemlik sahiline gideceğim nasıl uyuyabilirimki...sabah 6.30 gibi yola çıktı benimle beraber hayallerim.ve 10.35de buluştuk muhteşem gemlk sahiliyle.sabah sabah kimsecikler olmazdı yine öyle.yosun kokularını bile özlemişim..yavaş yavş her adımı sindire simdire atarak sahile gittim herzamnaki gibi kayaların üzerine oturdum.bir fark vardı artık suskun değildim dalgalarla dertleştim saçlarımı yüzüme örtmedim gözlerimi hep uzaklara diktim..ve eskisi gibi yunus balığı yanaştı sahile sanki bana hoşgeldin dercesine şımararak önümden geçiyodu..deniz bütün güzelliğiyle selamlıyordu sanki beni
derken ağlamaklı bir ses abla orası benim yerim dedi..
-öylemi kusura bakma..napıyosun sen burda dedim.adın ne dedim
-adım yok bana küçük delikanlı derler.burda annemi düşünüyorum dedi.
sesinde hep hüzün vardı dokunsan ağlayacak gibi...
-annen nerde peki..
küçük delikanlı artık daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladı ve o çok sevdiğim denizi gösterek o aldı annemi dedi elindeki taşı sinirle denize atarak..abla o geri gelirmi diye sordu..ne diyeceğimi şaşırmıştım dünya tatlısı küçük delikanlıya hayır o geri gelemez diye nasıl söyleyebilirdim o kırılgan yüreğine bir çizikte ben nasıl atabilirim..
-bak önce adını söyle bana...umut dedi küçük delikanlı adım umut benim..kömür karası gözleriyle hep gözlerimin içine bakıyodu..söylesene abla o geri gelirmi...
ona denizin görebildiği en son noktasını parmağımla gösterek orda ne görüyosun umut dedim..hiçç dei omuzunu çekerek..ama ben anneni görüyorum dedim..o buğulu gözleri sevinçten parlayarak gerçektenmi banada gösterirmisin dedi..bak orda sana bakıyo ama üzgün dedim neden abla üzülmesin o..sen ağlıyosunya ondan üzülüyo sana...tamam abla ağlamıcam üzülmesin o..hadi umut söyle annene üzülmücem artık de..umut bağıra önce nnesini çok sevdiğini ve artık ağlamıcağını söyledi..ve benim artık gitme vktim gelmişti umutu en mutlu hliyle hatırlamak için o annesine sevgisini haykırırken ben sesizce yanından ayrılıyodum..o ise bu gidişimin farkına vrmış annemde böyle gitti sessizce senin adın ne abla dedi..ben ona bakamadan yasemin dedim biliyomusun annemin adıda yasemin...suskundum ne söylüyeceğimi bilmeden arkam dönük adım atmaya başladım
ve küçük delikanlı en masum sesiyle gitmesen olmazmı diye yalvardı eğer dönüp baksaydım gidemezdim biliyorum...
küçük delikanlı denize dönerek olsun artık annem var diye bağırdı ta ki ben artık duyamayana kadar....
not:gemlik sahilinin küçük kahramanı umutun annesi kendisini denize atarak intihar etti..
gitmesen olmazmı diye yalvardı küçük delikanlı ardımdan..dönüpte bakamadım yüzüne baksaydım gidemezdim biliyorum.
uyuyamamıştım işte hayran olduğum gemlik sahiline gideceğim nasıl uyuyabilirimki...sabah 6.30 gibi yola çıktı benimle beraber hayallerim.ve 10.35de buluştuk muhteşem gemlk sahiliyle.sabah sabah kimsecikler olmazdı yine öyle.yosun kokularını bile özlemişim..yavaş yavş her adımı sindire simdire atarak sahile gittim herzamnaki gibi kayaların üzerine oturdum.bir fark vardı artık suskun değildim dalgalarla dertleştim saçlarımı yüzüme örtmedim gözlerimi hep uzaklara diktim..ve eskisi gibi yunus balığı yanaştı sahile sanki bana hoşgeldin dercesine şımararak önümden geçiyodu..deniz bütün güzelliğiyle selamlıyordu sanki beni
derken ağlamaklı bir ses abla orası benim yerim dedi..
-öylemi kusura bakma..napıyosun sen burda dedim.adın ne dedim
-adım yok bana küçük delikanlı derler.burda annemi düşünüyorum dedi.
sesinde hep hüzün vardı dokunsan ağlayacak gibi...
-annen nerde peki..
küçük delikanlı artık daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladı ve o çok sevdiğim denizi gösterek o aldı annemi dedi elindeki taşı sinirle denize atarak..abla o geri gelirmi diye sordu..ne diyeceğimi şaşırmıştım dünya tatlısı küçük delikanlıya hayır o geri gelemez diye nasıl söyleyebilirdim o kırılgan yüreğine bir çizikte ben nasıl atabilirim..
-bak önce adını söyle bana...umut dedi küçük delikanlı adım umut benim..kömür karası gözleriyle hep gözlerimin içine bakıyodu..söylesene abla o geri gelirmi...
ona denizin görebildiği en son noktasını parmağımla gösterek orda ne görüyosun umut dedim..hiçç dei omuzunu çekerek..ama ben anneni görüyorum dedim..o buğulu gözleri sevinçten parlayarak gerçektenmi banada gösterirmisin dedi..bak orda sana bakıyo ama üzgün dedim neden abla üzülmesin o..sen ağlıyosunya ondan üzülüyo sana...tamam abla ağlamıcam üzülmesin o..hadi umut söyle annene üzülmücem artık de..umut bağıra önce nnesini çok sevdiğini ve artık ağlamıcağını söyledi..ve benim artık gitme vktim gelmişti umutu en mutlu hliyle hatırlamak için o annesine sevgisini haykırırken ben sesizce yanından ayrılıyodum..o ise bu gidişimin farkına vrmış annemde böyle gitti sessizce senin adın ne abla dedi..ben ona bakamadan yasemin dedim biliyomusun annemin adıda yasemin...suskundum ne söylüyeceğimi bilmeden arkam dönük adım atmaya başladım
ve küçük delikanlı en masum sesiyle gitmesen olmazmı diye yalvardı eğer dönüp baksaydım gidemezdim biliyorum...
küçük delikanlı denize dönerek olsun artık annem var diye bağırdı ta ki ben artık duyamayana kadar....
not:gemlik sahilinin küçük kahramanı umutun annesi kendisini denize atarak intihar etti..
sesej- NalmesPşaşe
- Mesaj Sayısı : 406
Yaş : 34
Nerden : samsun
Kayıt tarihi : 16/09/07
Geri: küçük delikanlı...
ay cok kötü bisey ya
cukupha_11- Samsunun Gülü :]
- Mesaj Sayısı : 171
Yaş : 36
Nerden : bilecik bozüyük
Kayıt tarihi : 16/09/07
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz